Στις 8 Νοεμβρίου, εκτός από την γιορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, γιορτάζει και το Αρκάδι στο Ρέθυμνο.Είναι μια επέτειος ηρωισμού και θάρρους. Στο σχολείο μιλήσαμε στα παιδιά, είδαμε εικόνες, διαβάσαμε μαρτυρίες, είδαμε ένα σχετικό βίντεο, ζωγραφίσαμε, κάναμε κατασκευή και τα παιδιά έφτιαξαν μια μακέτα με τη μάχη στο Αρκάδι.
150 χρόνια συμπληρώνονται φέτος και η συγκίνηση από την θαρραλέα πράξη είναι πολύ μεγάλη.Τι έγινε όμως εκείνη τη μέρα;
Σαν σήμερα 964 άνθρωποι, είπαν όχι στον Τουρκικό ζυγό και προτίμησαν να πεθάνουν.
Η Μονή Αρκαδίου ανοικοδομήθηκε τον 5ο αιώνα από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αρκάδιο σε ένα μικρό εύφορο και κατάφυτο οροπέδιο. Βρίσκεται σε θέση στρατηγική, στη ΒΔ. πλαγιά του όρους Ίδη πάνω από φαράγγι που συνδέει τις επαρχίες Ρεθύμνου, Μυλοποτάμου και Αμαρίου. Απέχει 23 χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου.
Η Άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους έγινε το 1669.
Το 1866, μετά από συνεχόμενους ξεσηκωμούς, Κρήτες επαναστάτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι, φτάνοντας το Μάιο τους 1500 πολεμιστές από όλη την Κρήτη.
Η μονή Αρκαδίου από την πρώτη στιγμή της Επανάστασης υπήρξε το επίκεντρο των αγώνων λόγω της σπουδαίας στρατηγικής της σημασίας. Οι Τούρκοι ζήτησαν από τον ηγούμενο Γαβριήλ Μαρινάκη να διώξει την Επαναστατική Επιτροπή από το μοναστήρι με την απειλή ότι θα το καταστρέψουν, αλλά ο ηγούμενος αρνήθηκε.
Ο Τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 15.000 τακτικό στρατό και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά, εκστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική. Στο μοναστήρι υπήρχαν 964 ψυχές, 325 άνδρες και οι υπόλοιποι γυναικόπαιδα.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη.
Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και πολλών Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι.
(Πηγή: Βικιπαίδεια)
150 χρόνια συμπληρώνονται φέτος και η συγκίνηση από την θαρραλέα πράξη είναι πολύ μεγάλη.Τι έγινε όμως εκείνη τη μέρα;
Σαν σήμερα 964 άνθρωποι, είπαν όχι στον Τουρκικό ζυγό και προτίμησαν να πεθάνουν.
Η Μονή Αρκαδίου ανοικοδομήθηκε τον 5ο αιώνα από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αρκάδιο σε ένα μικρό εύφορο και κατάφυτο οροπέδιο. Βρίσκεται σε θέση στρατηγική, στη ΒΔ. πλαγιά του όρους Ίδη πάνω από φαράγγι που συνδέει τις επαρχίες Ρεθύμνου, Μυλοποτάμου και Αμαρίου. Απέχει 23 χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου.
Η Άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους έγινε το 1669.
Το 1866, μετά από συνεχόμενους ξεσηκωμούς, Κρήτες επαναστάτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι, φτάνοντας το Μάιο τους 1500 πολεμιστές από όλη την Κρήτη.
Η μονή Αρκαδίου από την πρώτη στιγμή της Επανάστασης υπήρξε το επίκεντρο των αγώνων λόγω της σπουδαίας στρατηγικής της σημασίας. Οι Τούρκοι ζήτησαν από τον ηγούμενο Γαβριήλ Μαρινάκη να διώξει την Επαναστατική Επιτροπή από το μοναστήρι με την απειλή ότι θα το καταστρέψουν, αλλά ο ηγούμενος αρνήθηκε.
Ο Τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 15.000 τακτικό στρατό και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά, εκστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική. Στο μοναστήρι υπήρχαν 964 ψυχές, 325 άνδρες και οι υπόλοιποι γυναικόπαιδα.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη.
Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και πολλών Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι.
(Πηγή: Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου