Σήμερα Τρίτη 24 Οκτωβρίου, στα πλαίσια του θέματος μας για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940, ήρθε στο σχολείο μας καλεσμένος ο πάτερ Μανώλης Βουμβουλάκης.
Γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Άνω Μέρος Αμαρίου και σήμερα ζει στο Ρουσσοσπίτι.
Έζησε από πολύ κοντά τη φρίκη του πολέμου καθώς οι Γερμανοί σκότωσαν τον πατέρα του σε ηλικία 44 χρόνων και έκαψαν το χωριό του.
Μίλησε στα παιδιά με βαθιά συγκίνηση για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει ο πόλεμος στη ζωή όλων. Αφηγήθηκε τις αρπαγές του κατακτητή σε τρόφιμα και ζώα και τη δυσκολία που είχε ως παιδί να έχει ρούχα, παιχνίδια, ζεστασιά, προστασία και ασφάλεια.
"Μόνο Ειρήνη, μόνο Ειρήνη να έχουμε παιδιά", επαναλάμβανε συνεχώς.
Τα παιδιά είχαν πολλές απορίες και του έκαναν πολλές ερωτήσεις.
"Τι τρώγατε;", "τι παίζατε;", "τι κάνατε όταν βλέπατε να έρχεται ο εχθρός;", "μπορούσατε να κρατάτε την Ελληνική Σημαία;", "πήγατε σχολείο;"κ.α.
"Μου δώσανε κι εμένα ένα όπλο" μας είπε...
"Τόμιγκα το λέγανε αλλά δε το χρησιμοποίησα ποτέ".
Τα παιδιά άρχισαν να επαναλαμβάνουν τη λέξη Τόμιγκα και ανακαλύψαμε ότι ήταν Αγγλική.
Στο τέλος ο πάτερ Μανώλης μας έδειξε ένα παλιό πιστοποιητικό που αναγνώριζε τη συμμετοχή του στον αγώνα στη διάρκεια της κατοχής.
Μας χαιρέτησε συγκινημένος, τόσο για τα γεγονότα που του θυμίσαμε, όσο και για το ότι ένιωσε σημαντικός που τα μοιράστηκε μαζί μας.
"Να έχεις υγεία πάτερ Μανώλη, να είσαι πάντα καλά και σε ευχαριστούμε πολύ" του είπαμε όλοι φεύγοντας.
Ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι λίγο μπροστά στο θαυμασμό που αισθανθήκαμε βλέποντας και ακούγοντας αυτό τον ηλικιωμένο άνθρωπο με απίστευτη διαύγεια πνεύματος και μια διαφορετική ματιά σε αυτό που όλοι λέμε "αξία ζωής".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου