ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ
Δεν είναι οι άνθρωποι που μεγαλώσαμε μαζί στο ίδιο
σπίτι , δε μας ενώνει το ίδιο αίμα , δεν έχουμε κοινές εμπειρίες , δεν έχουμε
δεσμούς συγγένειας.
Κι όμως…. Είναι σημαντικοί , απαραίτητοι , αναντικατάστατοι, αγαπημένοι…
Είναι οι φίλοι μας.
Η φιλία είναι απαραίτητη για την ψυχική και συναισθηματική μας ισορροπία, για την αυτοπεποίθηση και την ύπαρξη μας στη κοινωνία.
Ήδη από την προσχολική ηλικία τα παιδιά επιδιώκουν να κάνουν φίλους , το έχουν ανάγκη.
Καθημερινά επιζητούν την παρέα των άλλων παιδιών και την αποδοχή από αυτά.
Με την πάροδο του χρόνου παρατηρώ ότι το κάθε παιδάκι αρχίζει να κάνει παρέα με συγκεκριμένο παιδί ή ομάδα παιδιών.
Κάθε πρωί περιμένει με ανυπομονησία το φίλο του και τον αγκαλιάζει μόλις έρχεται.
Τον παίρνει από το χέρι και μαζί αποφασίζουν και σχεδιάζουν το παιχνίδι που θα παίξουν.
Χαρίζουν ζωγραφιές το ένα στο άλλο.
Κανονίζουν με τους γονείς τους και συναντιούνται και εκτός σχολείου.
Λένε εύκολα σ αγαπώ και αγκαλιάζονται πολύ.
Εύκολα επίσης θα μαλώσουν , θα τσακωθούν για ένα παιχνίδι , θα πουν λόγια σκληρά ,όπως…. «δε σε έχω φίλο..».
Αυτή η έκφραση πληγώνει πολύ τα παιδιά.
Έρχονται με δάκρυα στα μάτια και μου λένε… « κυρία , ο Γιώργος δε με έχει φίλο».
Όμως πολύ σύντομα είναι ξανά φίλοι ,ζητάνε πολύ εύκολα συγγνώμη , συγχωρούν , ξεχνάνε και αγαπημένοι συνεχίζουν το παιχνίδι τους.
Επίσης πληγώνονται πολύ όταν κατά λάθος γίνουν η αιτία να στεναχωρηθεί ή να χτυπήσει ο φίλος τους.
Πραγματικά είναι φοβερό να βλέπεις ένα παιδάκι να είναι μαζεμένο , στεναχωρημένο , νιώθοντας ενοχές και λύπη από τον πόνο του φίλου του.
Με μεγάλη όμως ευκολία θα τον αγκαλιάσει, θα του ζητήσει συγγνώμη , θα του πει ότι δεν το έκανε επίτηδες , θα είναι κοντά του να τον προσέχει και θα ψάχνει τρόπους να τον κάνει να γελά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς οι φίλοι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Μέσα από τη φιλία τα παιδιά μαθαίνουν πώς να δημιουργούν σχέσεις και πώς να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες.
Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά που έχουν φίλους τείνουν να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο σε σχέση με τα παιδιά που είναι πιο απομονωμένα κοινωνικά.
Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται να δημιουργήσουν φιλίες συχνά νιώθουν μοναξιά , απογοήτευση , άγχος .
Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό εμείς οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι γονείς να βοηθάμε τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες φιλίας.
Ας δώσουμε εμείς οι ίδιοι το παράδειγμα, ας καλούμε φίλους στο σπίτι να παίζουν με τα παιδιά μας , ας επιδιώκουμε κοινωνικές συναναστροφές και ας ενθαρρύνουμε τη φιλία με ένα άλλο παιδί.
Άλλωστε η ψυχική υγεία και η ευτυχία, στηρίζεται τελικά σε ανθρώπινες, ουσιαστικές σχέσεις που λένε αλήθειες και εκφράζουν τα συναισθήματα τους όπως κάνουν τα παιδιά.
Κι όμως…. Είναι σημαντικοί , απαραίτητοι , αναντικατάστατοι, αγαπημένοι…
Είναι οι φίλοι μας.
Η φιλία είναι απαραίτητη για την ψυχική και συναισθηματική μας ισορροπία, για την αυτοπεποίθηση και την ύπαρξη μας στη κοινωνία.
Ήδη από την προσχολική ηλικία τα παιδιά επιδιώκουν να κάνουν φίλους , το έχουν ανάγκη.
Καθημερινά επιζητούν την παρέα των άλλων παιδιών και την αποδοχή από αυτά.
Με την πάροδο του χρόνου παρατηρώ ότι το κάθε παιδάκι αρχίζει να κάνει παρέα με συγκεκριμένο παιδί ή ομάδα παιδιών.
Κάθε πρωί περιμένει με ανυπομονησία το φίλο του και τον αγκαλιάζει μόλις έρχεται.
Τον παίρνει από το χέρι και μαζί αποφασίζουν και σχεδιάζουν το παιχνίδι που θα παίξουν.
Χαρίζουν ζωγραφιές το ένα στο άλλο.
Κανονίζουν με τους γονείς τους και συναντιούνται και εκτός σχολείου.
Λένε εύκολα σ αγαπώ και αγκαλιάζονται πολύ.
Εύκολα επίσης θα μαλώσουν , θα τσακωθούν για ένα παιχνίδι , θα πουν λόγια σκληρά ,όπως…. «δε σε έχω φίλο..».
Αυτή η έκφραση πληγώνει πολύ τα παιδιά.
Έρχονται με δάκρυα στα μάτια και μου λένε… « κυρία , ο Γιώργος δε με έχει φίλο».
Όμως πολύ σύντομα είναι ξανά φίλοι ,ζητάνε πολύ εύκολα συγγνώμη , συγχωρούν , ξεχνάνε και αγαπημένοι συνεχίζουν το παιχνίδι τους.
Επίσης πληγώνονται πολύ όταν κατά λάθος γίνουν η αιτία να στεναχωρηθεί ή να χτυπήσει ο φίλος τους.
Πραγματικά είναι φοβερό να βλέπεις ένα παιδάκι να είναι μαζεμένο , στεναχωρημένο , νιώθοντας ενοχές και λύπη από τον πόνο του φίλου του.
Με μεγάλη όμως ευκολία θα τον αγκαλιάσει, θα του ζητήσει συγγνώμη , θα του πει ότι δεν το έκανε επίτηδες , θα είναι κοντά του να τον προσέχει και θα ψάχνει τρόπους να τον κάνει να γελά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς οι φίλοι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Μέσα από τη φιλία τα παιδιά μαθαίνουν πώς να δημιουργούν σχέσεις και πώς να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες.
Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά που έχουν φίλους τείνουν να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο σε σχέση με τα παιδιά που είναι πιο απομονωμένα κοινωνικά.
Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται να δημιουργήσουν φιλίες συχνά νιώθουν μοναξιά , απογοήτευση , άγχος .
Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό εμείς οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι γονείς να βοηθάμε τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες φιλίας.
Ας δώσουμε εμείς οι ίδιοι το παράδειγμα, ας καλούμε φίλους στο σπίτι να παίζουν με τα παιδιά μας , ας επιδιώκουμε κοινωνικές συναναστροφές και ας ενθαρρύνουμε τη φιλία με ένα άλλο παιδί.
Άλλωστε η ψυχική υγεία και η ευτυχία, στηρίζεται τελικά σε ανθρώπινες, ουσιαστικές σχέσεις που λένε αλήθειες και εκφράζουν τα συναισθήματα τους όπως κάνουν τα παιδιά.
Συντάκτης: Σοφία Σηφάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου