ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Η φιλία είναι απαραίτητη για την ψυχική και συναισθηματική μας ισορροπία, για την αυτοπεποίθηση και την ύπαρξη μας στη κοινωνία.
Ήδη από την προσχολική ηλικία τα παιδιά επιδιώκουν να κάνουν φίλους γιατί το έχουν ανάγκη.
Σύμφωνα με τους ειδικούς:

•  Οι φίλοι καθορίζουν την εικόνα του παιδιού για τον εαυτό του αλλά και τη σχέση του με το σχολείο.

• Το βοηθούν να νιώθει ασφάλεια, σιγουριά και αποδοχή, αλλά και την επιθυμία να βρίσκεται σε ένα χώρο που δεν είναι το σπίτι του.

• Μαθαίνει να επικοινωνεί σωστά.

• Μαθαίνει πως λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις.

• Πλησιάζει τους άλλους, τους κατανοεί,  αντιλαμβάνεται τις  ανάγκες και επιθυμίες τους.

• Επιλύει από κοινού προβλήματα.

• Συνειδητοποιεί ότι οι άλλοι το υπολογίζουν.

• Αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

• Γίνεται αυτόνομο και αποφασιστικό.

• Παρουσιάζει επιτυχία στις γνωστικές, κοινωνικές και συναισθηματικές απαιτήσεις του σχολείου.

Στο νηπιαγωγείο παρατηρώ ότι συνήθως το κάθε παιδί επιλέγει συγκεκριμένο  παιδί για τον αγαπημένο του φίλο.
Κάθε πρωί τον περιμένει με ανυπομονησία  και τον αγκαλιάζει μόλις έρχεται.
Τον παίρνει από το χέρι και μαζί αποφασίζουν και σχεδιάζουν το παιχνίδι που θα παίξουν.
Χαρίζουν ζωγραφιές το ένα στο άλλο.
Κανονίζουν με τους γονείς τους και συναντιούνται και εκτός σχολείου.
Λένε εύκολα σ αγαπώ και αγκαλιάζονται πολύ.
Εύκολα επίσης  θα μαλώσουν , θα τσακωθούν για ένα παιχνίδι , θα πουν  λόγια σκληρά όπως…. «δε σε έχω φίλο..».
Αυτή η έκφραση πληγώνει πολύ τα παιδιά.
Έρχονται με δάκρυα στα μάτια και μου λένε… « κυρία , ο Γιώργος δε με έχει φίλο».
Όμως πολύ σύντομα είναι ξανά φίλοι ,ζητάνε πολύ εύκολα συγγνώμη , συγχωρούν , ξεχνάνε και αγαπημένοι συνεχίζουν το παιχνίδι τους.
Δυστυχώς υπάρχουν και κάποια παιδάκια που δε θέλει κανένα παιδί να τα έχει φίλο. Συνήθως είναι τα «διαφορετικά παιδιά», τα παιδιά που δε μοιάζουν με τα υπόλοιπα. Τα μικρά παιδιά είναι πολύ σκληρά και εύκολα απομονώνουν εκείνα τα παιδάκια που δεν είναι όπως αυτά.
Το αποτέλεσμα είναι αυτά τα παιδιά να νιώθουν μοναξιά, απογοήτευση, απόρριψη, άγχος και λύπη.
Ο ρόλος εμάς των εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων είναι πολύ σημαντικός ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν και να αποδεχτούν τη διαφορετικότητα.

Τι μπορούμε να κάνουμε σαν γονείς ώστε να ενισχύσουμε τη φιλία στο παιδί μας:

• Δίνουμε ευκαιρίες στο παιδί μας για παιχνίδι με άλλα παιδιά (το πάμε στην παιδική χαρά,  σε γενέθλια άλλων παιδιών).

• Καλούμε παιδάκια στο σπίτι.

• Έχουμε κι εμείς φίλους τους οποίους τους σεβόμαστε και τους αγαπάμε.

• Μιλάμε με το παιδί για τους φίλους του στο σχολείο και το στηρίζουμε ώστε να βρίσκει μόνο του λύσεις στις τυχόν αντιπαραθέσεις μαζί τους.

• Συζητάμε για τα συναισθήματα μας όταν δεν μας έχουν φίλους. Το βοηθάμε να καταλάβει πως νιώθει ένα παιδί όταν δεν το έχουν φίλο και το παροτρύνουμε να πλησιάσει το παιδάκι που είναι μόνο του και να παίξει μαζί του. Φροντίζουμε και η δική μας στάση ζωής να είναι ανάλογη απέναντι στους «διαφορετικούς ανθρώπους».

Είναι πολύ τυχεροί οι άνθρωποι που έχουν αληθινούς φίλους.
Γιατί τελικά η ψυχική υγεία και η ευτυχία στηρίζεται στις ουσιαστικές και αληθινές σχέσεις, που εκφράζουν τα
συναισθήματα τους όπως τα μικρά παιδιά.



                                     ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ:ΣΟΦΙΑ ΣΗΦΑΚΗ